kudłata małpka vol. 2



Rzutem na taśmę, tuż przed Dniem Kobiet, powitaliśmy na świecie córkę numer dwa :) Po raz kolejny znienacka i niezupełnie zgodnie z planem, ale efekt przeszedł nasze oczekiwania ;P Za wcześnie jeszcze na relację porodową i szersze wrażenia z powrotu do domu... musimy trochę okrzepnąć i nabrać dystansu. Ale będzie, z czasem. Na powitanie Tosia w wersji "pierwszodniowej"



Komentarze

  1. Retromoderna12 marca 2014 11:55

    Gratulacje :)))))

    OdpowiedzUsuń
  2. MamaLemurka12 marca 2014 12:12

    gratulacje! Piękna jest!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia17 marca 2014 15:01

      To prawda - im dłużej patrzę tym piękniejsza nawet :)))

      Usuń
  3. Wiolka444412 marca 2014 12:32

    Jaka mała, słodka kruszynka. Gratuluję Mamusi i Tatusiowi :)

    OdpowiedzUsuń
  4. olapi12 marca 2014 12:50

    Wielkie gratulacje!

    OdpowiedzUsuń
  5. koszyk pełen pomysłów12 marca 2014 13:10

    Tosia :)
    Moje ulubione imię!
    Pozdrawiam i gratuluję!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia17 marca 2014 15:02

      Tosia wyszła sama...wyszła i nie wyglądała na nikogo innego :D

      Usuń
  6. neonbubu12 marca 2014 14:01

    Gratuluje! Ciesz sie czasem rodzinnym. Nam dwa miesiace to zajelo. teraz wszyscy wrocili do domow i prac, a ja oswajam sie z podwojonym macierzynstwem w pojedynke...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia17 marca 2014 15:03

      Ja mam dobrze, na razie mąż w domu, więc pierwszy miesiąc razem. A potem już sama...

      Usuń
  7. Emma12 marca 2014 14:53

    Gratuluję!!! :D
    p.s. a ja jeszcze poduchy nie wysłałam :( wciąż na pocztę mi nie po drodze, ale obiecuję, że się za to zabiorę i wyślę w tym tygodniu!!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia17 marca 2014 15:04

      Dzięki dzięki...zobacz sama jak ta ciąża szybko leci i ciesz się swoją (nawet jak się człowiek gorzej czuje to i tak jest fajnie). Na podusię Luśka czeka z utęsknieniem :)))

      Usuń
  8. Anna S.12 marca 2014 16:23

    A to Ci niespodzianka :D

    Gratuluję ogromnie!!! :)

    OdpowiedzUsuń
  9. kasia_fd12 marca 2014 19:21

    gratulacje!
    cudna jest! idealna!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia17 marca 2014 15:04

      Dzięki :) Piękna jest, drugi ideał nam wyszedł, serio serio :D

      Usuń
  10. Olga12 marca 2014 20:00

    Gratuluję :) Piękna! Zdrówka dla Was!

    OdpowiedzUsuń
  11. Unknown12 marca 2014 20:16

    Nominowalam Cie w Libster Blog Award! Zapraszam do zabawy:)

    OdpowiedzUsuń
  12. Mamuśka Martuśka12 marca 2014 22:51

    Oooojeeej! Witamy na świecie małą gwiazdkę! I oczywiście gratulacje dla przedzielnej mamy:-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia19 marca 2014 10:10

      Hihi, dzięki wielkie... udało się na spokojnie i bez stresu :D

      Usuń
  13. ZEZUZULLA12 marca 2014 23:38

    :D:D:D Jak to??? Jak to???:D Już??:D Fakt, efekt ponad wszelkie oczekiwania:D
    Gratulujemy!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia19 marca 2014 10:11

      No właśnie, trochę wcześniej niż się zapowiadało, ale wyszło pięknie :D Dziekuję!

      Usuń
  14. swiadomoscm13 marca 2014 20:27

    Ojjjj jaka slodka kudlatka! Zawsze mnie rozczulaja takie malenstwa z wielka iloscia wlosow ;) Gratulacje! Duzo zdrowia i spokoju!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia19 marca 2014 10:11

      Jakoś tak nam wychodzą te dzieci włochate... coś tam pewnie siedzi w genach :D

      Usuń
  15. Julka15 marca 2014 14:25

    Już Ci Gratulowałam - ale, że Gratulacji nigdy dość - GRATULUJĘ:)
    cudna Tosia jest - do schrupania

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia19 marca 2014 10:12

      Codziennie cudniejsza :) Bardzo dziękujemy za gratulacje :D

      Usuń
  16. igmu17 marca 2014 15:14

    och, gratulacje! Śliczny kudłacz ;D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia19 marca 2014 10:13

      Burza czarnych włosów nie wiedzieć po kim :))) Chociaż ja podobno też urodziłam się czarnowłosa...

      Usuń
  17. Gizanka18 marca 2014 21:28

    Tosia śliczna!!! Jak to napisała Mati - cała do schrupania :*

    OdpowiedzUsuń
  18. Srokao19 marca 2014 21:56

    Gratulacje! Ja niestety spóźniona, ale Tosią zachwycona cudna dziewczyna :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia26 marca 2014 21:57

      Oj tam oj tam... nie czasowość lecz chęć szczera... :)))) Dziękuję przepięknie w imieniu własnym i nieświadomej latorośli numer dwa :D

      Usuń
  19. Unknown24 marca 2014 06:24

    Serdeczne gratulacje !
    Cudowności <3

    OdpowiedzUsuń
  20. Mama SynAlka25 marca 2014 16:07

    Wielkie gratulacje!!! Odpoczywajcie! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia26 marca 2014 21:59

      Oooch... z odpoczynkiem to ma niewiele wspólnego - ale co ja Ci będę tłumaczyć ;P

      Usuń
  21. AMBIwalencja stosowana8 kwietnia 2014 17:30

    ojjjj bardzo spóźnione gratulacje!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia15 kwietnia 2014 11:53

      Bardzo dziekuję :) Spoko, sama mam potężne opóźnienia... :D

      Usuń

Prześlij komentarz

Zostaw ślad :)

Popularne posty z tego bloga

Mija :)

Obraz
Nieodwracalnie i niezaprzeczalnie. Ważny był. Pełen niespodzianek i spełnionych obietnic. A także tych niespełnionych... nieważne. Nie lubię podsumowań - co się nie spełniło ma czas w nadchodzącym roku. Całe mnóstwo świeżego, czekającego na wykorzystanie czasu. Zupełnie świadomie zamykam więc drzwi i całą sobą wchodzę w Nowy Rok. źródło Zastanawiam się nad manifestem Noworocznym. Tyle bym chciała od tego roku - spełnionych marzeń, wyśnionych snów, zrealizowanych planów, słusznych założeń, wiekopomnych chwil... jednak przede wszystkim mam plan. Będę żyć lepiej - robić to co kocham i cieszyć się chwilami, które rozgrzewają moje serce. Rozsiewać radość zamiast malkontenctwa. Akceptować siebie i tych, których kocham. Nie szukać dziury w całym. Tak. Jestem gotowa :D
Czytaj więcej

Dziesięć rzeczy, których chciałabym nauczyć moje dzieci.

To chyba najdłużej pisany przeze mnie post. Zaczęłam go pisać w 2014 roku i od tego czasu ciągle na nowo go przemyślam, modyfikuję. Bo to najważniejsza z moich misji i jednocześnie najtrudniejsza. Także nie wiem, czy ta wersja jest już ostateczną ;) Po pierwsze rodzina. Skała. Ostoja. Żelazny punkt z życiorysie, niezmienny, ciepły i bezpieczny. Staramy się budować w dzieciach poczucie bezpieczeństwa w rodzinie. Wynikające z poczucia przynależności, z zaufania i miłości. Mamy ogromne szczęście, bo oboje mamy dobre wzorce rodzinne. Pochodzimy z ciepłych, kochających się domów, co zbudowało nas na tę dorosłość w której sami tworzymy nasz DOM. Mamy też dzięki temu szeroki, ciepły i pełen miłości krąg bliskich osób, w którym nasze dzieci mogą bezpiecznie wzrastać budując swoje "ja". To nie do przecenienia i, zwłaszcza patrząc z perspektywy dzieci niełatwo nawiązujących kontakty rówieśnicze, najlepsze co można im zaoferować. Po drugie dobroć. Niby takie proste. Wierzę, że warto być...
Czytaj więcej

Nocnikowe love i 38 tydzień

Udało się! Długo nie chciałam się chwalić, żeby nie zapeszyć, ale od kilku miesięcy Luśka korzysta z pieluszek tylko na noc i dłuższe podróże. Radość nasza wielka tym bardziej, że już wkrótce wydatki na pieluchy ulegną co najmniej podwojeniu (!). Jest więc realna szansa na uniknięcie rodzinnego bankructwa ;))) Młoda Dama dumna jest z siebie prawie tak jak my... ale nasza droga do pożegnania pieluszek była długa i kręta, oj kręta! Luśkowa przygoda z nocnikiem zaczęła się około 10 miesiąca życia. Opiekujący się Polą dziadek, jako jednostka uparta i konsekwentna, sadzał małą dupkę na nocnik regularnie. Siadanie odbywało się chętnie i bez oporów, ze skutkami jak to w tym wieku bywało różnie. Udało się, albo i nie, ale każdy sukces witany był z ogromnym entuzjazmem. Niestety nie mogę powiedzieć, żeby nocnikowy bakcyl został chwycony. Nie wiadomo też dokładnie co się stało (każdy z zainteresowanych, poza Luśką oczywiście, ma swoją wersję) w każdym razie w którymś momencie nocnik stał się wr...
Czytaj więcej