:/

Miała swięto mama, miała święto Luśka... a teraz obie prosimy Opatrzność o świętą cierpliwość, przyszedł bowiem po raz pierwszy w życiu Luśkowym na poważnie czas gluta. Gluta i gorączki jeśli chodzi o ścisłość :(  Radzimy sobie jak umiemy ale czasem sił brakuje, bo nocy całkiem nieprzespanych z rzędu było już kilka i na mamowym power-wyświetlaczu niebezpiecznie miga czerwona lampka. Zabrałabym ten jej zakichany noseczek i zamontowała u siebie gdybym tylko umiała - że też te wirusy nie mają kogo na celownik brać, no naprawdę!!!!

Komentarze

  1. ambiguity4 czerwca 2012 15:09

    my z glutem za pan brat, wiem że jest ciężko, ale prędzej czy później przejdzie
    zdrowia!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sylwia5 czerwca 2012 10:54

      Tylko to mnie przy życiu trzyma...myśl, że to minie :))))

      Usuń
  2. Mama SynAlka4 czerwca 2012 15:42

    Dużo zdrowia życzymy!
    Polecamy kaszę jaglaną! Przy przeziębieniach i glutach pomaga- odśluzowuje organizm! Polecamy kaszę jaglaną z bananem i odrobinką cytryny i cynamomu- pyszna i zdrowa!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. kasia_fd4 czerwca 2012 19:23

      dzięki.
      dobrze wiedzieć na przyszłość.

      Usuń
    2. Sylwia5 czerwca 2012 10:53

      No prosze, nie wiedziałam :) Po pracy lecę do sklepu w takim razie i jutro wypróbuję. Dzięki za radę i za życzenia...przydadzą się :)))

      Usuń
  3. eveleo4 czerwca 2012 16:33

    zdrówka ! ściskam !

    OdpowiedzUsuń
  4. Srokao4 czerwca 2012 17:13

    :( zdrowia, zdrowia. Ślemy wirtualnie uściski dla siostry.

    OdpowiedzUsuń
  5. kasia_fd4 czerwca 2012 19:23

    zdrowia Luśce.
    cierpliwości Tobie i wytrwałości.

    OdpowiedzUsuń
  6. ZEZUZULLA4 czerwca 2012 21:44

    Ooooo....współczuję...karat jest STRASZNY!

    OdpowiedzUsuń
  7. clatite4 czerwca 2012 23:08

    Zdrówka! I cierpliwości...

    OdpowiedzUsuń
  8. Sylwia5 czerwca 2012 10:57

    Oj, dzięki dzięki... jakoś mi to ciężko wszystko zebrać do kupy i każdego dnia jestem bardziej zmęczona - Luśka zafafluniona, praca, katar, Małż też dopiero wychodzi z infekcji. Jak na złość wszystko na raz...

    OdpowiedzUsuń
  9. Tekstualna5 czerwca 2012 21:36

    Mama wszystko przetrzyma!!! :) statystycznie katarek to tylko 7 dni :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Mamuśka Martuśka5 czerwca 2012 23:09

    Na gluta Nasivin dla niemowląt!!!Koniecznie!I viburcol czopki, żeby dziecięciu ulgę i mamie choćby w nocy przynieść.
    Wiem, bo my właśnie czwartego gluta zaliczamy...

    OdpowiedzUsuń
  11. Otwarta7 czerwca 2012 15:25

    Jeśli mogę zachęcam do udziału w wymiance blogowo-mamowej na moim blogu : http://mojemalecudenka.blogspot.com/2012/05/ania-wymianka-blogowo-mamowa.html

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Zostaw ślad :)

Popularne posty z tego bloga

Mija :)

Obraz
Nieodwracalnie i niezaprzeczalnie. Ważny był. Pełen niespodzianek i spełnionych obietnic. A także tych niespełnionych... nieważne. Nie lubię podsumowań - co się nie spełniło ma czas w nadchodzącym roku. Całe mnóstwo świeżego, czekającego na wykorzystanie czasu. Zupełnie świadomie zamykam więc drzwi i całą sobą wchodzę w Nowy Rok. źródło Zastanawiam się nad manifestem Noworocznym. Tyle bym chciała od tego roku - spełnionych marzeń, wyśnionych snów, zrealizowanych planów, słusznych założeń, wiekopomnych chwil... jednak przede wszystkim mam plan. Będę żyć lepiej - robić to co kocham i cieszyć się chwilami, które rozgrzewają moje serce. Rozsiewać radość zamiast malkontenctwa. Akceptować siebie i tych, których kocham. Nie szukać dziury w całym. Tak. Jestem gotowa :D
Czytaj więcej

Dziesięć rzeczy, których chciałabym nauczyć moje dzieci.

To chyba najdłużej pisany przeze mnie post. Zaczęłam go pisać w 2014 roku i od tego czasu ciągle na nowo go przemyślam, modyfikuję. Bo to najważniejsza z moich misji i jednocześnie najtrudniejsza. Także nie wiem, czy ta wersja jest już ostateczną ;) Po pierwsze rodzina. Skała. Ostoja. Żelazny punkt z życiorysie, niezmienny, ciepły i bezpieczny. Staramy się budować w dzieciach poczucie bezpieczeństwa w rodzinie. Wynikające z poczucia przynależności, z zaufania i miłości. Mamy ogromne szczęście, bo oboje mamy dobre wzorce rodzinne. Pochodzimy z ciepłych, kochających się domów, co zbudowało nas na tę dorosłość w której sami tworzymy nasz DOM. Mamy też dzięki temu szeroki, ciepły i pełen miłości krąg bliskich osób, w którym nasze dzieci mogą bezpiecznie wzrastać budując swoje "ja". To nie do przecenienia i, zwłaszcza patrząc z perspektywy dzieci niełatwo nawiązujących kontakty rówieśnicze, najlepsze co można im zaoferować. Po drugie dobroć. Niby takie proste. Wierzę, że warto być...
Czytaj więcej

Nocnikowe love i 38 tydzień

Udało się! Długo nie chciałam się chwalić, żeby nie zapeszyć, ale od kilku miesięcy Luśka korzysta z pieluszek tylko na noc i dłuższe podróże. Radość nasza wielka tym bardziej, że już wkrótce wydatki na pieluchy ulegną co najmniej podwojeniu (!). Jest więc realna szansa na uniknięcie rodzinnego bankructwa ;))) Młoda Dama dumna jest z siebie prawie tak jak my... ale nasza droga do pożegnania pieluszek była długa i kręta, oj kręta! Luśkowa przygoda z nocnikiem zaczęła się około 10 miesiąca życia. Opiekujący się Polą dziadek, jako jednostka uparta i konsekwentna, sadzał małą dupkę na nocnik regularnie. Siadanie odbywało się chętnie i bez oporów, ze skutkami jak to w tym wieku bywało różnie. Udało się, albo i nie, ale każdy sukces witany był z ogromnym entuzjazmem. Niestety nie mogę powiedzieć, żeby nocnikowy bakcyl został chwycony. Nie wiadomo też dokładnie co się stało (każdy z zainteresowanych, poza Luśką oczywiście, ma swoją wersję) w każdym razie w którymś momencie nocnik stał się wr...
Czytaj więcej