Pod górkę ale z fasonem, a co!

Niedosypiamy… morfologia się nie poprawiła i wróciła kwestia żelaza. Samo żelazo w wynikach w normie, ale niestety hemoglobina dalej za niska, czerwone krwinki też. Więc męczymy się i Luśka i ja, nie wiem która bardziej. Spanie urywane, bo dodatkowo jeszcze katarzysko wróciło wredne i mały nosek znów nie umie sobie z nim poradzić. Spacery urywane, bo brzuszek boli więc część w wózku a część noszona… a rośnie nam  Małpka. Mamine serce wita ten fakt z radością ale już ramiona z pewnym niepokojem, a nawet drżeniem  :) A jednak mimo tych przebojów humor nas nie opuszcza. Młoda guga już nie tylko sobie i nam, ale też szerszej rodzinie, znajomym a dziś nawet panu doktorowi od bioderek. Na wizycie szczerzyła się do gbura w białym kitlu tak uroczym uśmiechem, że skapitulował i sam też się uśmiechnął. Nie omieszkał jednak stwierdzić, że zła ze mnie matka, bo Pola za mało czasu spędza na brzuszku i z pewnością zafunduję jej kalectwo jakieś. Dotychczas wydawało mi się, że układam małą na podwoziu dość często, ale zarzutem gbura przejęłam się, a jakże… zaczynamy więc stosować bioderkowy nakaz – na brzuchu co dzień w wymiarze wielogodzinnym. Nie wiem co na to Młoda, bo do tej pory pozycja nudziła jej się po kwadransie ;) Pozwalam sobie w tej kwestii na umiarkowany optymizm, bo od końca drugiego miesiąca Pola podnosi głowę tak wysoko, że właściwie widzi większość świata, więc może akurat polubi spędzanie w ten sposób większości czasu – przydałyby się tylko jakieś sposoby na zajęcie jej uwagi w tej pozycji, bo oglądanie czarno-białych obrazków i własnych zabawek nie starcza na długo. Wiem dobrze, że blogowe bractwo sprawdza się lepiej niż Google, więc może macie jakieś sugestie?